پارلمان ممثل وحدت رنگ ونژاد:

به عنوان یک شهروند افغانی برای نجات کشوراز بحران؛ در انتخابات شرکت کردیم و با احترام به همه اقوام ساکن در افغانستان در کنار آن ها ایستادیم و به آن ها رای دادیم تا مثل همیشه در وحدت میان اقوام با تامین حقوق همه شهروندان کشور و تامین مشارکت ملی وسیاسی مردم در حکومت آینده سهم داشته باشیم . شعار های "هیچ افغانی از افغان دیگر برتر و هیچ افغانی از افغان دیگر کمترنیست" و نیز " آرزوی ملت بر آورده خواهدشد " را پذیرفتیم، با زبان منطق  و روحیه تفاهم وهم دیگر پذیری دور هم نشستیم پایه های حکومت وحدت ملی را اساس گذاشتیم. این بدون قیمت نبود حداقل یک سال یا کم وبیش از آن طعم تلخ جنجال هارا تحمل کردیم تا سیاست مداران در سر سفره عنوانی حکومت وحدت ملی موفق به معرفی نامزد وزیران شدند و این نتیجه کار سیاست مداران از نوع افغانی باشعار وحدت ملی پس از  ماه ها تلاش بود. آن چه این قشر از جامعه بدان معتقد است، وحدت ملی می تواند این مفهوم و معنی را داشته باشدکه:

از پراگندگی ، نفاق ، تشتت در ملت واحد و از رویارویی جلوگیری کند وبرای همبستگی و کار مشترک، برای آبادی خانه مشترک تلاش نماید. بنابراین انتظار ما هم از این حکومت تامین حاکمیت یکسان قانون که  حقوق حقه شهروندان را تضمین و از آن حراست نماید؛ و تهداب مهم و موثر باشد برای تامین همبستگی میان اقوام و مشارکت در تصمیم گیری های ملی، آزادی های فردی و برابری سیاسی چیزی بیشتری نیست. اما چگونه می توان این کار را انجام داد؟ 

با تاسف فراوان آن چه نمایندگان ملت امروز انجام دادند خط بطلان کشیدن بر  روحیه وحدت ملی و اتحاد مردمان این سرزمین ستم دیده بود وسوق دادن مردم به سوی تفریقه، نژاد پرستی و راه که در تقابل با "وحدت ملی" قراردارد. و بالاخره ما نمی دانیم که نامزد وزیران چون برنا کریمی، داکتر عباس بصیر، سردار محمد رحیمی، فیض الله زکی افغان نیستند یا از این ملت محسوب نمی شوند یا هم تقصیرآنان این بود که تعدادی هزاره اند و تعداد دیگر هم ازبک.